PUTRAJAYA: Prime Minister Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi has confirmed that he has personally met with "high-level" PAS leaders three times to discuss issues relating to Islam and Malay unity.
Although he declined to name these leaders, he said they were "decision-makers."
Pengumuman sebelah pihak oleh Abdullah tentunya ada motif tersirat. Jujurkah Abdullah bila beliau umumkan pemimpin 'decision-makers' PAS telah tiga kali menemui beliau? Atau beliau sedang memainkan PAS dengan satu strategi politik dengan umpan yang enak? Sekurang-kurang, dalam keadaan terlalu terdesak, beliau boleh mencapai matlamat politik jangka pendek;
a. Mengukuhkan kedudukan beliau dalam UMNO di tengah pergolakan dalaman yang tidak menentu.
b. Menabur benih perpecahan di dalam PAS yang mungkin mara mengambil alih tempat UMNO pada masa depan.
c. Menghilangkan keyakinan dalam Pakatan Rakyat dan menghalang Agenda Post Pilhanraya 2008.
d. Menjarakkan semula PAS dari sokongan masyarakat bukan Melayu, mungkin 40 tahun kebelakang semula.
Mungkin Abdullah mendapat inspirasi umpan 'Negara Islam' yang dilemparkan oleh Dr. Mahathir selepas melihat kemaraan Pembangkang dalam pilihanraya 1999 dan umpan itu menjadi sehingga Pembangkang undur semula dalam pilihanraya 2004.
Perjuangan Islam yang dibawa oleh PAS sudah tentu tidak akan mengkesampingkan perpaduan ummat Islam dan tidak pula menjadikan Perpaduan Nasional agenda kedua selepas Perpaduan Islam. Malah, Perpaduan Islam dicapai dalam konteks Perpaduan Nasional yang semestinya diasaskan bukan di atas asas kaum semata-mata seperti dilakukan oleh UMNO selama ini, tetapi di atas asas yang lebih kukuh seperti tiada diskriminasi kaum, tiada diskriminasi berdasarkan fahaman politik dan keadilan untuk semua.
Perpaduan versi UMNO sudah lusuh. UMNO sesama UMNO pun tidak dapat disatukan. Apatah lagi formula itu hendak digunakan bagi ummat Islam dan nasional.
Abdullah sudah pun mencapai maksud yang diharapkan, pada darjah yang tertentu yang belum parah.
Tugas utama pemimpin PAS pada waktu ini ialah;
a. Mempastikan parti tidak berpecah, bahkan kekal bersatu. PAS lah satu-satunya parti yang paling stabil, kukuh dan mantap buat masa ini. Jika jangkitan kuman UMNO meresap dan memecahkan PAS, perkongsian kuasa dengan UMNO hanya ulangan percantuman sementara era BN dulu yang berakhir PAS ditolak ke tepi selepas UMNO mencapai kekuatan mereka semula.
b. Mempastikan kepercayaan dan harapan masyarakat bukan Islam terhadap PAS tidak dikhianati. Islam menekankan kepada kesetian terhadap janji.
Jika sekiranya PAS mempunyai pandangan dan agenda yang berguna untuk kepentingan negara, agenda ini boleh dimaklumkan kepada rakyat secara terbuka dan tuntutan boleh dibuat untuk UMNO menerima atau melaksanakannya, tanpa terikat dengan satu perkongsian kuasa yang akan meletakkan PAS selama-lamanya pemain kedua yang bertugas menyelamatkan UMNO dengan faham sekularnya yang merosakkan itu. Berulang kali PAS memainkan peranan yang sama.
Tetapi itu tidak penting bagi Abdullah. Dalam ketidak tentuan sebelum Disember ini, Abdullah memerlukan segala dahan yang ada untuk berpaut.
Pada waktu kepercayaan kepada kepimpinannya berada pada titik yang paling rendah: keupayaan pengurusan ekonomi yang hampir sifar, hala tuju negara yang amat kabur, keyakinan terhadap kemampuan membawa keharmonian pelbagai kaum yang amat rendah, kehilangan keyakinan terhadap institusi utama seperti kehakiman, polis dan jabatan Peguam Negara - memang Abdullah memerlukan PAS.
Jawatan kerajaan yang mungkin ditawarkan oleh Abdullah kepada PAS tentulah bukan segala-galanya.
Abdullah, cuba menggambarkan gambaran positif terhadap dakwaan pertemuannya itu dengan menggunakan istilah -decision-makers' - 'pembuat keputusan', walaupun dia tau mana-mana, apatah lagi parti Ilam seperti PAS, tidak dimiliki oleh mana-mana pemimpin, sebesar mana pun pemimpin itu. PAS sebagai jamaah Islam dikendalikan dengan kaedah dan etika harakah Islamiyyah yang tertentu, termasuk mesyuarah.
PAS tidak mampu berpecah semata-mata untuk memenuhi impian Abdullah mendapatkan 'keldai' korban yang boleh ditunggang, walaupun sementara.
Although he declined to name these leaders, he said they were "decision-makers."
Pengumuman sebelah pihak oleh Abdullah tentunya ada motif tersirat. Jujurkah Abdullah bila beliau umumkan pemimpin 'decision-makers' PAS telah tiga kali menemui beliau? Atau beliau sedang memainkan PAS dengan satu strategi politik dengan umpan yang enak? Sekurang-kurang, dalam keadaan terlalu terdesak, beliau boleh mencapai matlamat politik jangka pendek;
a. Mengukuhkan kedudukan beliau dalam UMNO di tengah pergolakan dalaman yang tidak menentu.
b. Menabur benih perpecahan di dalam PAS yang mungkin mara mengambil alih tempat UMNO pada masa depan.
c. Menghilangkan keyakinan dalam Pakatan Rakyat dan menghalang Agenda Post Pilhanraya 2008.
d. Menjarakkan semula PAS dari sokongan masyarakat bukan Melayu, mungkin 40 tahun kebelakang semula.
Mungkin Abdullah mendapat inspirasi umpan 'Negara Islam' yang dilemparkan oleh Dr. Mahathir selepas melihat kemaraan Pembangkang dalam pilihanraya 1999 dan umpan itu menjadi sehingga Pembangkang undur semula dalam pilihanraya 2004.
Perjuangan Islam yang dibawa oleh PAS sudah tentu tidak akan mengkesampingkan perpaduan ummat Islam dan tidak pula menjadikan Perpaduan Nasional agenda kedua selepas Perpaduan Islam. Malah, Perpaduan Islam dicapai dalam konteks Perpaduan Nasional yang semestinya diasaskan bukan di atas asas kaum semata-mata seperti dilakukan oleh UMNO selama ini, tetapi di atas asas yang lebih kukuh seperti tiada diskriminasi kaum, tiada diskriminasi berdasarkan fahaman politik dan keadilan untuk semua.
Perpaduan versi UMNO sudah lusuh. UMNO sesama UMNO pun tidak dapat disatukan. Apatah lagi formula itu hendak digunakan bagi ummat Islam dan nasional.
Abdullah sudah pun mencapai maksud yang diharapkan, pada darjah yang tertentu yang belum parah.
Tugas utama pemimpin PAS pada waktu ini ialah;
a. Mempastikan parti tidak berpecah, bahkan kekal bersatu. PAS lah satu-satunya parti yang paling stabil, kukuh dan mantap buat masa ini. Jika jangkitan kuman UMNO meresap dan memecahkan PAS, perkongsian kuasa dengan UMNO hanya ulangan percantuman sementara era BN dulu yang berakhir PAS ditolak ke tepi selepas UMNO mencapai kekuatan mereka semula.
b. Mempastikan kepercayaan dan harapan masyarakat bukan Islam terhadap PAS tidak dikhianati. Islam menekankan kepada kesetian terhadap janji.
Jika sekiranya PAS mempunyai pandangan dan agenda yang berguna untuk kepentingan negara, agenda ini boleh dimaklumkan kepada rakyat secara terbuka dan tuntutan boleh dibuat untuk UMNO menerima atau melaksanakannya, tanpa terikat dengan satu perkongsian kuasa yang akan meletakkan PAS selama-lamanya pemain kedua yang bertugas menyelamatkan UMNO dengan faham sekularnya yang merosakkan itu. Berulang kali PAS memainkan peranan yang sama.
Tetapi itu tidak penting bagi Abdullah. Dalam ketidak tentuan sebelum Disember ini, Abdullah memerlukan segala dahan yang ada untuk berpaut.
Pada waktu kepercayaan kepada kepimpinannya berada pada titik yang paling rendah: keupayaan pengurusan ekonomi yang hampir sifar, hala tuju negara yang amat kabur, keyakinan terhadap kemampuan membawa keharmonian pelbagai kaum yang amat rendah, kehilangan keyakinan terhadap institusi utama seperti kehakiman, polis dan jabatan Peguam Negara - memang Abdullah memerlukan PAS.
Jawatan kerajaan yang mungkin ditawarkan oleh Abdullah kepada PAS tentulah bukan segala-galanya.
Abdullah, cuba menggambarkan gambaran positif terhadap dakwaan pertemuannya itu dengan menggunakan istilah -decision-makers' - 'pembuat keputusan', walaupun dia tau mana-mana, apatah lagi parti Ilam seperti PAS, tidak dimiliki oleh mana-mana pemimpin, sebesar mana pun pemimpin itu. PAS sebagai jamaah Islam dikendalikan dengan kaedah dan etika harakah Islamiyyah yang tertentu, termasuk mesyuarah.
PAS tidak mampu berpecah semata-mata untuk memenuhi impian Abdullah mendapatkan 'keldai' korban yang boleh ditunggang, walaupun sementara.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan